From Russia with love.....
Door: Oda
Blijf op de hoogte en volg Oda
12 September 2007 | Rusland, Irkutsk
Hoi allemaal,
Bedankt voor jullie lieve reacties.
Dinsdag 4 september was onze vertrekdatum. De reis begon niet zo soepel vanwege brand op het station in Emmerich waardoor onze allereerste trein al uitviel. Dus net afscheid genomen van thuis en toen moest ik Hans alweer lastigvallen. Waar de Spoorwegen het niet voor elkaar kregen ons in drie uur van Arnhem naar Duisburg te vervoeren deed hij dat in een uur (Ja Hans, je bent onmisbaar!) zodat we alle tijd hadden voor ons volgende traject: Duisburg - Moskou.
In onze slaapcabine lag al een peuter te slapen. Tot elf uur bleven we dus maar op de gang staan. Een sympathieke treinsteward (provodnik) bracht ons wel meteen een kop koffie. Net toen Els opmerkte "we laten alles maar over ons heen komen" schokte de trein zo hevig dat dat wel erg letterlijk uitviel. Boven in het stapelbed slapen ging goed, alleen werden we om vier uur wakker gemaakt voor paspoortcontrole. Verder verliep de reis naar Moskou rustig. Het landschap in Polen en Wit-Rusland (Belarus) deed mij denken aan Brabant maar voor de rest leek Nederland al ver achter ons omdat alle andere passagiers Russisch waren. Niemand sprak Duits of Engels maar met gebaren kom je ook een heel eind. Donderdagochtend kwamen we in Moskou aan. Daar bleek dat Russisch niet alleen onverstaanbaar maar ook onleesbaar is. Het werd dus wel even puzzelen voor we het metrosysteem door hadden maar door op kleuren te letten en stations te tellen vonden we uiteindelijk ons hotel en konden we al snel frisgewassen de stad gaan verkennen. Moskou heeft een schitterend centrum met prachtige gebouwen en overal torentjes. Je kunt er alleen niet oversteken. Na een gevaarlijke poging ontdekten we dat je overal ondergronds naar de overkant kon. Na een flinke wandeling door de stad zetten we de route voort op een rondvaartboot. Op een donderdagmiddag, met een pilsje in de hand, in de stralende zon genieten van het uitzicht; het kon slechter! Toen we daarna gingen slenteren kwamen we chique en gezellige (ook ondergrondse) winkelcentra tegen maar aangezien onze rugzakken dat niet toelieten kwamen we niet in de verleiding. Al met al hebben we veel gezien en gedaan in Moskou. Vooral het Kremlin was de moeite waard. Echt een stad die goed is voor de conditie want ik denk dat we minstens honderd trappen op en af zijn gelopen. Lekkere training voordat we na twee dagen stad weer in de trein stapten naar Irkutsk. Deze keer deelden we de slaapcabine weer met een Russische moeder en dochter maar dit meisje was 10 jaar en hoefde dus geen middagdutje meer te doen. De reis met de Trans Siberië Express was schitterend. Ik had wel tot Vladiwostock door willen rijden maar van vrijdagavond tot dinsdagmorgen in de trein was qua beweging wel genoeg. Toch verveelden we ons geen moment want het landschap was prachtig. De talloze berkenbomen kregen al herfstkleuren en langzaamaan zagen we steeds meer vlaktes. Af en toe stapten er mensen in om onder andere bontmutsen en gebreide wanten te verkopen, wat het ergste deed vermoeden. Siberië klinkt voor mijn gevoel sowieso koud, maar telkens als we bij een station uitstapten was het warm. Op het perron kochten we af en toe water of een broodje maar in de trein konden we kokend water nemen dus we zaten geregeld aan de koffie, thee of chocomel uit het pakket van mijn dierbare ex-collega's! Ook van de muesli en de rundvleesschotel heb ik lang plezier gehad (?). Nog bedankt Polis Direct-mensen.
Aangezien een koud pilsje op z'n tijd ook niet te versmaden is gingen we de eerste dag even naar de restauratiewagen. Eigenlijk hadden we meer zin in een glaasje wijn maar die fles was zo duur dat we met twee maaltijden met een flesje bier erbij nog goedkoper uit waren. Wel gezellig want de andere twee Nederlanders zaten er ook. (Een meisje en een jongen die samen reizen via de reisgenotensite.) Niet dat we de kans kregen voor nog een rondje want om half negen werden we eruit gegooid omdat het personeel naar bed wilde. Voor hun gevoel was het misschien ook wel later want op deze afstand passeerden we vijf tijdzones. In de trein werd de Moskoutijd aangehouden maar in Irkutsk was het plotseling vijf uur later. Gek dat de tijd zo snel gaat als je uren naar de natuur zit te kijken. We zagen af en toe een dorpje of een grotere plaats in een industriegebied waar de trein soms stopte. Daar passerden we ontzettend veel goederentreinen. De tweede dag kwamen we in Omsk. Omdat ik daar ooit eens een marathon wilde lopen was ik heel benieuwd. Het bleek een grote stad aan een rivier te zijn. Op het perron haalde ik niet eens 195 meter maar ik had er graag 42 km aan toegevoegd want de omgeving was er schitterend. Maar de trein was ook interessant met groene gordijnen en overal Perzische tapijten. Iedere dag kwam onze conductrice stofzuigen. (Zalig als je dat k..karweitje niet zelf hoeft te doen.)
Toen we maandagmorgen uit ons bed klommen was het landschap ineens heuvelachtig met leuke bergdorpjes. Weer een mooie route maar vanwege de Moskoutijd was het om half vier al donker. We pasten ons zoals iedereen alvast aan door vroeg naar bed te gaan (!) maar dat werkte natuurlijk niet. Nou ja, dan maar met een paar uur slaap de volgende dag door zien te komen. Dat was geen probleem want Irkutsk was ineens weer een moderne, prachtige stad, hoewel we rechtstreeks met een busje naar ons chalet aan het Baikalmeer reden. Daar wilden we meteen de benen strekken dus liepen we uren langs dit immens grote meer en klommen de berg op voor nog een beter uitzicht (wel een stukje met de kabelbaan, ha ha). Hoewel het hier herfst schijnt te zijn hadden we weer een stralende zon. Maar ik denk dat het in de winter ook geweldig is want we zagen dat je dan een tocht met sleehonden kunt maken: beetje Lapland-gevoel. Verder hebben we vandaag weer een berg beklommen en zijn we na weer een heel eind wandelen naar de zeehondjes wezen kijken want die zitten blijkbaar ook in dit meer. Dat was alleen een bad met een diameter van hooguit vier meter waar twee van die beestjes de hele dag kunstjes in moeten doen. Ik vond het alleen maar zielig. Daarentegen was de zonsondergang perfect.
Al met al is het echt genieten. Morgen vertrekken we uit Rusland richting Mongolië. Ik ben heel benieuwd. Ik hou jullie zoveel mogelijk op de hoogte.
Foto's hou je tegoed want ik zit al veel te lang achter de computer. (Iedereen zit te wachten)
Mazzel,
Oda
Bedankt voor jullie lieve reacties.
Dinsdag 4 september was onze vertrekdatum. De reis begon niet zo soepel vanwege brand op het station in Emmerich waardoor onze allereerste trein al uitviel. Dus net afscheid genomen van thuis en toen moest ik Hans alweer lastigvallen. Waar de Spoorwegen het niet voor elkaar kregen ons in drie uur van Arnhem naar Duisburg te vervoeren deed hij dat in een uur (Ja Hans, je bent onmisbaar!) zodat we alle tijd hadden voor ons volgende traject: Duisburg - Moskou.
In onze slaapcabine lag al een peuter te slapen. Tot elf uur bleven we dus maar op de gang staan. Een sympathieke treinsteward (provodnik) bracht ons wel meteen een kop koffie. Net toen Els opmerkte "we laten alles maar over ons heen komen" schokte de trein zo hevig dat dat wel erg letterlijk uitviel. Boven in het stapelbed slapen ging goed, alleen werden we om vier uur wakker gemaakt voor paspoortcontrole. Verder verliep de reis naar Moskou rustig. Het landschap in Polen en Wit-Rusland (Belarus) deed mij denken aan Brabant maar voor de rest leek Nederland al ver achter ons omdat alle andere passagiers Russisch waren. Niemand sprak Duits of Engels maar met gebaren kom je ook een heel eind. Donderdagochtend kwamen we in Moskou aan. Daar bleek dat Russisch niet alleen onverstaanbaar maar ook onleesbaar is. Het werd dus wel even puzzelen voor we het metrosysteem door hadden maar door op kleuren te letten en stations te tellen vonden we uiteindelijk ons hotel en konden we al snel frisgewassen de stad gaan verkennen. Moskou heeft een schitterend centrum met prachtige gebouwen en overal torentjes. Je kunt er alleen niet oversteken. Na een gevaarlijke poging ontdekten we dat je overal ondergronds naar de overkant kon. Na een flinke wandeling door de stad zetten we de route voort op een rondvaartboot. Op een donderdagmiddag, met een pilsje in de hand, in de stralende zon genieten van het uitzicht; het kon slechter! Toen we daarna gingen slenteren kwamen we chique en gezellige (ook ondergrondse) winkelcentra tegen maar aangezien onze rugzakken dat niet toelieten kwamen we niet in de verleiding. Al met al hebben we veel gezien en gedaan in Moskou. Vooral het Kremlin was de moeite waard. Echt een stad die goed is voor de conditie want ik denk dat we minstens honderd trappen op en af zijn gelopen. Lekkere training voordat we na twee dagen stad weer in de trein stapten naar Irkutsk. Deze keer deelden we de slaapcabine weer met een Russische moeder en dochter maar dit meisje was 10 jaar en hoefde dus geen middagdutje meer te doen. De reis met de Trans Siberië Express was schitterend. Ik had wel tot Vladiwostock door willen rijden maar van vrijdagavond tot dinsdagmorgen in de trein was qua beweging wel genoeg. Toch verveelden we ons geen moment want het landschap was prachtig. De talloze berkenbomen kregen al herfstkleuren en langzaamaan zagen we steeds meer vlaktes. Af en toe stapten er mensen in om onder andere bontmutsen en gebreide wanten te verkopen, wat het ergste deed vermoeden. Siberië klinkt voor mijn gevoel sowieso koud, maar telkens als we bij een station uitstapten was het warm. Op het perron kochten we af en toe water of een broodje maar in de trein konden we kokend water nemen dus we zaten geregeld aan de koffie, thee of chocomel uit het pakket van mijn dierbare ex-collega's! Ook van de muesli en de rundvleesschotel heb ik lang plezier gehad (?). Nog bedankt Polis Direct-mensen.
Aangezien een koud pilsje op z'n tijd ook niet te versmaden is gingen we de eerste dag even naar de restauratiewagen. Eigenlijk hadden we meer zin in een glaasje wijn maar die fles was zo duur dat we met twee maaltijden met een flesje bier erbij nog goedkoper uit waren. Wel gezellig want de andere twee Nederlanders zaten er ook. (Een meisje en een jongen die samen reizen via de reisgenotensite.) Niet dat we de kans kregen voor nog een rondje want om half negen werden we eruit gegooid omdat het personeel naar bed wilde. Voor hun gevoel was het misschien ook wel later want op deze afstand passeerden we vijf tijdzones. In de trein werd de Moskoutijd aangehouden maar in Irkutsk was het plotseling vijf uur later. Gek dat de tijd zo snel gaat als je uren naar de natuur zit te kijken. We zagen af en toe een dorpje of een grotere plaats in een industriegebied waar de trein soms stopte. Daar passerden we ontzettend veel goederentreinen. De tweede dag kwamen we in Omsk. Omdat ik daar ooit eens een marathon wilde lopen was ik heel benieuwd. Het bleek een grote stad aan een rivier te zijn. Op het perron haalde ik niet eens 195 meter maar ik had er graag 42 km aan toegevoegd want de omgeving was er schitterend. Maar de trein was ook interessant met groene gordijnen en overal Perzische tapijten. Iedere dag kwam onze conductrice stofzuigen. (Zalig als je dat k..karweitje niet zelf hoeft te doen.)
Toen we maandagmorgen uit ons bed klommen was het landschap ineens heuvelachtig met leuke bergdorpjes. Weer een mooie route maar vanwege de Moskoutijd was het om half vier al donker. We pasten ons zoals iedereen alvast aan door vroeg naar bed te gaan (!) maar dat werkte natuurlijk niet. Nou ja, dan maar met een paar uur slaap de volgende dag door zien te komen. Dat was geen probleem want Irkutsk was ineens weer een moderne, prachtige stad, hoewel we rechtstreeks met een busje naar ons chalet aan het Baikalmeer reden. Daar wilden we meteen de benen strekken dus liepen we uren langs dit immens grote meer en klommen de berg op voor nog een beter uitzicht (wel een stukje met de kabelbaan, ha ha). Hoewel het hier herfst schijnt te zijn hadden we weer een stralende zon. Maar ik denk dat het in de winter ook geweldig is want we zagen dat je dan een tocht met sleehonden kunt maken: beetje Lapland-gevoel. Verder hebben we vandaag weer een berg beklommen en zijn we na weer een heel eind wandelen naar de zeehondjes wezen kijken want die zitten blijkbaar ook in dit meer. Dat was alleen een bad met een diameter van hooguit vier meter waar twee van die beestjes de hele dag kunstjes in moeten doen. Ik vond het alleen maar zielig. Daarentegen was de zonsondergang perfect.
Al met al is het echt genieten. Morgen vertrekken we uit Rusland richting Mongolië. Ik ben heel benieuwd. Ik hou jullie zoveel mogelijk op de hoogte.
Foto's hou je tegoed want ik zit al veel te lang achter de computer. (Iedereen zit te wachten)
Mazzel,
Oda
-
12 September 2007 - 16:49
Francine:
Dat was een snelle reactie op mijn bericht van vandaag. Ik heb je verhaal meteen doorgelezen. Ga nu mijn atlas pakken en lees het nog eens.
Fijn dat jullie zo genieten.
Groetjes
Francine -
12 September 2007 - 16:54
Bets Und Dieter:
Hallo Oda du hast schon viel gesehen und kannst sicher schon Russisch sprechen wir wünschen dir noch eine interessante Weiterfahrt.
Bets und Dieter -
12 September 2007 - 17:02
Karin En Tom:
Ha mam,
Wat vreemd om zo van de andere kant van de wereld wat van jullie te horen. Maar ja, dat hadden we bij Nick en Jorine ook al meegemaakt. Fijn om te horen dat jullie het gezellig hebben. Alleen...zeehondjes in een meer, zijn dat dan geen meerhondjes!?! :-)
Hier gaat alles goed, geniet er maar lekker van!
Groetjes en een dikke kus,
Tom en Karin -
12 September 2007 - 17:59
Jopke:
Oda, Oda, Wat reizen jullie snel de tijd door.Net alsof je al heel lang weg bent. Dus we hadden indertijd toch naar Omsk gemoeten om de marathon te lopen???
Ik kijk uit naar de volgende verhalen.Veel liefs en genieten maar.
-
12 September 2007 - 20:41
Rob En Riet:
Heerlijk, lekker veel verhalen, geweldig dat dit bestaat!!
Veel plezeier verder, en we zien al uit naar de volgende reis-verhalen.
Groetjes en geniet ervan
Rob en Riet -
13 September 2007 - 08:10
Jorine:
Hai ODA!
Helemaal super om je ervaringen te lezen. Wat je al niet kunt zien he in zo'n korte tijd en dan te bedenken dat je net pas aan je reis begonnen bent!
Vind het echt heel knap dat je dit doet --> ik zit hier de hele, tijd tegenover collega's en anderen, op te scheppen over het feit dat mijn schoonmoeder een wereldreis aan het maken is!! Iedereen natuurlijk jaloers, haha, en bij mij begint het na het lezen van dit verhaal ook weer behoorlijk te kriebelen!
Geniet van de mooie natuur, de mensen, de andere culturen en natuurlijk het gevoel van vrijheid!
Liefs
-
13 September 2007 - 09:12
Nick:
Ha die mam,
over een aantal weekjes worden de beestjes na de kunstjes geserveerd met rijst. Dus...
Maar goed, het klinkt allemaal fantastisch! Doe Guus de groeten en tot in mongolië!!
Broodje knoff knoff njet njet! -
13 September 2007 - 11:19
Francien:
Hoi Oda,
Wat een mooi en interessant reisverhaal heb je al geschreven.
Houd je dagboek maar goed bij, dan kun je het later uitgeven!!!
Heel veel plezier en succes met jullie verdere reis!
Groeten,
Francien -
13 September 2007 - 11:46
Tonny:
Hoi Oda,
Je boft maar met die broer van mij. Die brengt je wel even weg! Leuk verhaal je denkt inderdaad dat het altijd koud is in siberie, maar dat is het natuurlijk niet. Je zit nu vast al in Mongolië, dus veel plezier! groetjes van ons allemaal! -
13 September 2007 - 13:08
Wies Rikken:
Een heel mooi verhaal en ik zou ook denken dat het daar koud zou zijn maar dit is dus anders. Geniet er maar van want ik sta wel achter de stofzuiger.
Ik zal iedereen op de hoogte houden die jou niet volgt.Veeeele groetjes Wies -
13 September 2007 - 18:24
Mia:
Jouw reisverslag lezen is echt genieten!
Ik volg je en probeer met jou te genieten van al het moois dat je ziet en de avonturen die jullie meemaken.
Groeten ook aan Els... Mia -
13 September 2007 - 18:53
José:
Leuk al iets van je te horen. Ik print het maar uit, dan kan ik het later( ook na nog meer verhalen) nog eens op m'n gemak doorlezen. Heel veel plezier verder en tot schrijfs !! -
14 September 2007 - 14:02
Marijke:
Hoi Oda, geweldig al dat moois wat je ziet en meemaakt, ook heel leuk om je te kunnen volgen. In een eerder mailtje las ik iets over een boek uitgeven dat is nog niet zo'n slecht idee je schrijft boeiend. Ik kijk al weer uit naar het volgende verhaal!!! Groetjes en veel plezier.
Marijke -
14 September 2007 - 20:54
Trudy:
ha die oda
hartstikke fijn dat alles goed verloopt, ik kan niet wachten tot je volgende verhaal. vind het nog steeds stoer van je dit hele avontuur.
dikke kus van trudy r de vries en wimpie -
14 September 2007 - 21:26
Wim:
ha die oda, mijn voorraad wodka is op, stuur effe een doosje, zeg maar gewoon, hetzelfde merk als die van boris. ik zal je even spellen hoe je dat moet zeggen, nnjfmnlkasfjkljreoimnflslssl
groetjes van wim en trudy -
15 September 2007 - 09:08
Monique:
In gedachte reis ik met je mee. Lees alles nog eens goed door met een brede lach op mijn gezicht. Ik geniet net zoveel als jij.Tot later. -
15 September 2007 - 16:43
Annete En Ben:
hoi hoi, nou wouhhhhh zeg wat een avontuur. leef helemaal mee. en maar wachten op de volgende belevenis. geniet er maar goed van. groetjessssssss -
16 September 2007 - 09:53
Thea:
Oda wat een geweldige reis maak je toch. Ik heb de atlas erbij gepakt om te kijken waar je bent, wat ben je al ver weg. Wat een totale vrijheid.
Genieten maar verder.
Groeten Thea -
16 September 2007 - 17:41
Rikie:
Hoi hoi Oda,
We hebben genoten van je verslag. Is een heerlijke manier van reizen zoals jullie doen; genieten vanuit de trein en daarna de benen strekken en zelf de stad of de natuur in! Ik kijk uit naar je Mongolië-ervaringen en ga je volgen via Google earth ;-)
Jaap komt a.s. vrijdag weer in ons kikkerlandje aan. Hij geniet dit weekend nog in San Fransisco.
Heb het goed samen en geniet ze!!!
Liefs van
Rikie en Ad
-
16 September 2007 - 19:02
Ben En Hannie:
Jullie zullen nu wel in Mongolie zitten.
Vanmorgen nog op google earth gekeken en ik heb gezien dat je daar wel wat woestijn kunt bekijken.
Wij zijn vrijdagavond ''helemaal'' naar Arnhem geweest naar het concert van Andre Rieu. Het was heel erg leuk gezellig en ontroerend mooi. Nogmaals hartelijk bedankt voor dit mooie cadeau.
Bart zit op ogenblik nog op Bali en leeft daar als een millionair!! De geldkoers is op dit ogenblik heel gunstig.
Ellen groeit goed en moet het al wat rustiger aandoen. Zondag gaan we naar Karin. groetjes
-
17 September 2007 - 10:44
Henriette:
ik kan me helemaal jullie handen en voeten-taal in Rusland voorstellen. Jullie hebben al heel wat gezien in die korte tijd. Mongolie lijkt me heel apart.
Blijf jullie volgen.
Groetjes,
Henriette -
02 November 2007 - 13:20
Liesbeth:
hallo aanstaande oma.jaja karin groeit goed.de tijd vliegt,ook hier hoor...voor we het weten ben je weer in het land(gelukkig)super zo een avontuur beleven(toch).ik zet je site bij de favorieten en zal nog eens een berichtje sturen.heel veel plezier met al jullie belevenissen...hier gaat alles zo zijn gangetje.tess loopt bijna en ik loop de hele dag het pispotjes leeg te gooien voor emma en snoepjes uit te delen.tot gauw..
liesbeth en de familie -
04 November 2007 - 16:47
Frans En Bep:
Hoi Oda wat een avontuurlijke reis van je, maar ook erg mooi! Ik kreeg dit vandaag doorgestuurd van Jan en Yvon en was er erg blij mee. Nu kunnen wij jou ook volgen en zullen ook zeker even iets van ons laten horen. Ook leuk dat je a.s. Oma wordt zo zie je maar weer kom je ook nog iets te weten. Oda verder een hele goeie reis groetjes Frans en Bep -
22 December 2007 - 20:49
Liesbeth:
hoi hans en oda,
vorige week kregen we een kaart met een kangaroo.super dat jullie aaan ons gedacht hebben.fijne feestdagen namens ons viertjes!!dikke knuffel van de meiden.we zien ons in februari weer!!!
geniet nog maar even van het onthaastte bestaan.weer hier is de rust weer voorbij!
gr.de "kerstmanjes"(biermansjes met kerstmuts.,foto hou je tegoed)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
