From Russia with love.....

Hoi allemaal,

Bedankt voor jullie lieve reacties.

Dinsdag 4 september was onze vertrekdatum. De reis begon niet zo soepel vanwege brand op het station in Emmerich waardoor onze allereerste trein al uitviel. Dus net afscheid genomen van thuis en toen moest ik Hans alweer lastigvallen. Waar de Spoorwegen het niet voor elkaar kregen ons in drie uur van Arnhem naar Duisburg te vervoeren deed hij dat in een uur (Ja Hans, je bent onmisbaar!) zodat we alle tijd hadden voor ons volgende traject: Duisburg - Moskou.
In onze slaapcabine lag al een peuter te slapen. Tot elf uur bleven we dus maar op de gang staan. Een sympathieke treinsteward (provodnik) bracht ons wel meteen een kop koffie. Net toen Els opmerkte "we laten alles maar over ons heen komen" schokte de trein zo hevig dat dat wel erg letterlijk uitviel. Boven in het stapelbed slapen ging goed, alleen werden we om vier uur wakker gemaakt voor paspoortcontrole. Verder verliep de reis naar Moskou rustig. Het landschap in Polen en Wit-Rusland (Belarus) deed mij denken aan Brabant maar voor de rest leek Nederland al ver achter ons omdat alle andere passagiers Russisch waren. Niemand sprak Duits of Engels maar met gebaren kom je ook een heel eind. Donderdagochtend kwamen we in Moskou aan. Daar bleek dat Russisch niet alleen onverstaanbaar maar ook onleesbaar is. Het werd dus wel even puzzelen voor we het metrosysteem door hadden maar door op kleuren te letten en stations te tellen vonden we uiteindelijk ons hotel en konden we al snel frisgewassen de stad gaan verkennen. Moskou heeft een schitterend centrum met prachtige gebouwen en overal torentjes. Je kunt er alleen niet oversteken. Na een gevaarlijke poging ontdekten we dat je overal ondergronds naar de overkant kon. Na een flinke wandeling door de stad zetten we de route voort op een rondvaartboot. Op een donderdagmiddag, met een pilsje in de hand, in de stralende zon genieten van het uitzicht; het kon slechter! Toen we daarna gingen slenteren kwamen we chique en gezellige (ook ondergrondse) winkelcentra tegen maar aangezien onze rugzakken dat niet toelieten kwamen we niet in de verleiding. Al met al hebben we veel gezien en gedaan in Moskou. Vooral het Kremlin was de moeite waard. Echt een stad die goed is voor de conditie want ik denk dat we minstens honderd trappen op en af zijn gelopen. Lekkere training voordat we na twee dagen stad weer in de trein stapten naar Irkutsk. Deze keer deelden we de slaapcabine weer met een Russische moeder en dochter maar dit meisje was 10 jaar en hoefde dus geen middagdutje meer te doen. De reis met de Trans Siberië Express was schitterend. Ik had wel tot Vladiwostock door willen rijden maar van vrijdagavond tot dinsdagmorgen in de trein was qua beweging wel genoeg. Toch verveelden we ons geen moment want het landschap was prachtig. De talloze berkenbomen kregen al herfstkleuren en langzaamaan zagen we steeds meer vlaktes. Af en toe stapten er mensen in om onder andere bontmutsen en gebreide wanten te verkopen, wat het ergste deed vermoeden. Siberië klinkt voor mijn gevoel sowieso koud, maar telkens als we bij een station uitstapten was het warm. Op het perron kochten we af en toe water of een broodje maar in de trein konden we kokend water nemen dus we zaten geregeld aan de koffie, thee of chocomel uit het pakket van mijn dierbare ex-collega's! Ook van de muesli en de rundvleesschotel heb ik lang plezier gehad (?). Nog bedankt Polis Direct-mensen.
Aangezien een koud pilsje op z'n tijd ook niet te versmaden is gingen we de eerste dag even naar de restauratiewagen. Eigenlijk hadden we meer zin in een glaasje wijn maar die fles was zo duur dat we met twee maaltijden met een flesje bier erbij nog goedkoper uit waren. Wel gezellig want de andere twee Nederlanders zaten er ook. (Een meisje en een jongen die samen reizen via de reisgenotensite.) Niet dat we de kans kregen voor nog een rondje want om half negen werden we eruit gegooid omdat het personeel naar bed wilde. Voor hun gevoel was het misschien ook wel later want op deze afstand passeerden we vijf tijdzones. In de trein werd de Moskoutijd aangehouden maar in Irkutsk was het plotseling vijf uur later. Gek dat de tijd zo snel gaat als je uren naar de natuur zit te kijken. We zagen af en toe een dorpje of een grotere plaats in een industriegebied waar de trein soms stopte. Daar passerden we ontzettend veel goederentreinen. De tweede dag kwamen we in Omsk. Omdat ik daar ooit eens een marathon wilde lopen was ik heel benieuwd. Het bleek een grote stad aan een rivier te zijn. Op het perron haalde ik niet eens 195 meter maar ik had er graag 42 km aan toegevoegd want de omgeving was er schitterend. Maar de trein was ook interessant met groene gordijnen en overal Perzische tapijten. Iedere dag kwam onze conductrice stofzuigen. (Zalig als je dat k..karweitje niet zelf hoeft te doen.)
Toen we maandagmorgen uit ons bed klommen was het landschap ineens heuvelachtig met leuke bergdorpjes. Weer een mooie route maar vanwege de Moskoutijd was het om half vier al donker. We pasten ons zoals iedereen alvast aan door vroeg naar bed te gaan (!) maar dat werkte natuurlijk niet. Nou ja, dan maar met een paar uur slaap de volgende dag door zien te komen. Dat was geen probleem want Irkutsk was ineens weer een moderne, prachtige stad, hoewel we rechtstreeks met een busje naar ons chalet aan het Baikalmeer reden. Daar wilden we meteen de benen strekken dus liepen we uren langs dit immens grote meer en klommen de berg op voor nog een beter uitzicht (wel een stukje met de kabelbaan, ha ha). Hoewel het hier herfst schijnt te zijn hadden we weer een stralende zon. Maar ik denk dat het in de winter ook geweldig is want we zagen dat je dan een tocht met sleehonden kunt maken: beetje Lapland-gevoel. Verder hebben we vandaag weer een berg beklommen en zijn we na weer een heel eind wandelen naar de zeehondjes wezen kijken want die zitten blijkbaar ook in dit meer. Dat was alleen een bad met een diameter van hooguit vier meter waar twee van die beestjes de hele dag kunstjes in moeten doen. Ik vond het alleen maar zielig. Daarentegen was de zonsondergang perfect.
Al met al is het echt genieten. Morgen vertrekken we uit Rusland richting Mongolië. Ik ben heel benieuwd. Ik hou jullie zoveel mogelijk op de hoogte.
Foto's hou je tegoed want ik zit al veel te lang achter de computer. (Iedereen zit te wachten)

Mazzel,
Oda