Van apen naar kangoeroes.....
Door: Oda
Blijf op de hoogte en volg Oda
09 December 2007 | Australië, Katherine
Hey loves and mates,
Kuala Lumpur was echt een stad om nog even van garderobe te wisselen, dat wil zeggen voor twee euro per T-shirt heb ik maar een paar vieze oudjes vervangen. Toen Hans arriveerde moest hij wel even aan het klimaat wennen, vooral toen we na een uur in het park onder de muggenbulten zaten. De hagedisjes en kakkerlakken op de ontbijttafel waren geen probleem want verder was de Green Hut best schoon, alleen supergehorig. Dat was ook geen wonder als je bedenkt dat de muur meedeinde zodra de buren bewogen. We logeerden wel in een gezellige wijk met allerlei eettentjes, zodat we 's avonds op straat heerlijk Chinees, Vietnamees of Thais aten.
Overdag struinden we over de markt en door het BB Plaza, waar zoveel winkels in een gebouw gehuisvest waren dat we wel tien keer verdwaalden. Er zaten ook een aantal kappers dus liet ik daar mijn haren meteen knippen en wassen (in die volgorde), waarbij mijn hoofd minstens een half uur gemasseerd werd.
Hoe groot de stad was zagen we vanaf de KL Tower. Dat prachtige beeld wilden we na zonsondergang nog wel een keer zien op de Petronas Twin Towers maar overal (behalve bij de winkels) was het om 19.00 uur sluitingstijd en dan was het nog licht.
Toen we genoeg hadden van gebouwen namen we de bus naar een natuurgebied met bos, bergen en watervallen, waar wij niet opvielen tussen de apen. Van mijn lunch had ik echter weinig plezier want mijn boterham werd meteen ingepikt door een van die beestjes. Toen we bijna boven op een berg waren hoorde ik ineens een enorm gekraak. Ik dacht weer aan een aap en bukte automatisch waardoor ik een neerstortende tak van 10cm doorsnee ontweek. Hij raakte nog net met een zijtak mijn rug maar mijn hersens bleven intact.
De tijd vloog..... en wij ook, in acht uur naar de Gold Coast. Op het vliegveld kreeg ik bijna een boete omdat ik nog wat gedroogde vruchten in mijn rugzak had zitten, maar het bleef bij een waarschuwing.
Het was wel gek om plotseling in een land te zijn waar ik iedereen weer kon verstaan. Tenminste, als ze niet te snel praten want Australiërs kauwen op alle klinkers en slikken een hoop letters in. Heel grappig om aangesproken te worden met 'love' (ik) en 'mate' (Hans). Ook was het even omschakelen naar weer ander geld (de muntjes lopen al op, Thea), vooral omdat 20 cent hier zo groot is als een rijksdaalder terwijl een 2 dollarmunt net zo klein is als een kwartje. Nou ja, ieder land heeft zijn eigenaardigheden. Zo merkten we al vlug dat vliegen hier goedkoper is dan trein- of busreizen en omdat we zo snel mogelijk naar de Outback wilden, reden we een stukje met de bus en de trein langs de kust en bleven een dagje relaxen in Brisbane, een leuke stad met een rivier er dwars doorheen. Daar vandaan konden we de volgende dag per vliegtuig naar Darwin. Zo'n binnenlandse vlucht gaat echt soepel. Geen paspoortcontrole, geen formulieren invullen, per automaat inchecken, rugzak afgeven en instappen. Alleen vertrokken we bijna een uur te laat maar dat namen we voor lief.
Darwin was meer een uitgestrekt dorp dan een stad, met een gezellige, gemengde bevolking. Je zag er veel Oosterse mensen en Aboriginals. Ik weet niet of ze er ook allemaal woonden want een aantal liep op blote voeten door het centrum. Qua temperatuur kon dat makkelijk want zelfs 's nachts was het 30°C. We hoorden dat het tot nu toe ook veel te weinig geregend had. Wij vonden het dan ook vooral gaaf langs de kust. Op het strand zagen we honderden 'wandelende schelpen' of eigenlijk krabbetjes met allemaal verschillende verpakking. Komisch gezicht. En de zonsondergang was er natuurlijk grandioos.
Omdat we ook graag krokodillen wilden zien, maakten we een boottocht over de Adelaide River. Wat een indrukwekkende beesten, krokodillen! Er waren exemplaren bij van minimaal vijf meter en ze zwommen gewoon rond de boot. De waarschuwing om al je lichaamsdelen binnenboord te houden was wel op zijn plaats. Maar goed dat Sinterklaas hier niet aankwam!
Intussen hadden we besloten een tijdje een auto te huren aangezien de Ghan (trein van Noord naar Zuid) bijna nergens stopte. De bus idem dito. Een beetje te enthousiast gingen we met onze gele Hyundai Getzman de Stuart Highway op want toen we hadden gepicknickt en weer verder reden waren we plotseling weer in Darwin, ha ha. Even opnieuw proberen dus. Het was ook best vreemd, links rijden maar ook met links schakelen, richtingaanwijzer rechts en dergelijke. Maar daarna ging het prima. Al snel reden we dan ook door de Wetlands en inderdaad, daar ging het regenen. Later volgde het onweer. We hadden het idee dat het al Oudjaar was. Niet alleen waren er constant bliksemflitsen vanaf de grond tot boven je hoofd, maar de oorverdovende donderslagen echo-den een hele tijd na en de grond trilde helemaal. We stopten bij een open stukje tussen niet al te hoge bomen. Ik had echt nog nooit zo midden tussen de bliksem gezeten. Ineens sloeg hij op 15m afstand van ons in de boom. De top viel er af en er steeg een rookwolk op. We waren er even beduusd van. Toen het eindelijk over was en wij verder reden, zagen we twee keer een wild zwijn dood langs de kant liggen, maar die beesten waren geraakt bij het oversteken, denk ik. Misschien wel door de Road Trains die we hier regelmatig tegen kwamen. Van die grote trucks met vier lange trailers erachter. Toch zielig.
Langzamerhand zagen we meer rotsen en toen we in Hayes Creek ons tentje op zetten stonden we vlakbij zo'n begroeide berg. Het was een vogelrijk gebied en 's morgens werden we dan ook wakker van de vogels.... dachten we. Maar toen we gingen kijken hingen er duizenden vleermuizen in de bomen. Op de rotsen klimmen vond ik wel leuk maar we liepen maar niet onder die bomen door.
Verderop stopten we nog bij Pine Creek waar geen goud meer te vinden was maar wel een schitterend uitzichtpunt, en reden daarna naar Katherine. In dit dorp werden veel souvenirs (o.a. didgeridoos) van Aboriginals verkocht en zo te zien maakten ze de winst meteen op want in het centrum lagen, zaten of liepen deze types overal, straalbezopen. Verder was het een prachtig plaatsje maar wij gingen naar het Nitmiluk National Park om te slapen en een tocht te maken. Bij de Katherine River bleek echter dat de trails niet toegankelijk waren vanwege de extreme weersomstandigheden. Er lagen inderdaad overal geknakte bomen en takken, maar om te overnachten was het er geweldig want we werden begroet door een aantal kangoeroes. Ze huppelden wel weg toen we dichterbij kwamen maar in het donker bezochten ze ons weer bij de tent. En hier zaten wel ontzettend veel verschillende vogels, met bijbehorende geluiden, onder andere kleine en grote papegaaien met prachtige kleuren. Ik had wel een vriendje voor Mario (onze parkiet) mee willen nemen maar toen ik aan zo'n groene vogel vroeg of hij mee ging, kreeg ik als antwoord zoiets als 'denkhetnie'.
Uiteindelijk mochten we wel via een korte route de berg over en eerlijk gezegd vonden we twee uur klimmen en dalen over de rotsen in de snikhete zon ook prima. Maar de natuur was weer supermooi.
We zijn nu even terug in Katherine voor de boodschappen (toch nog huishoudelijke karweitjes, ha ha) en gaan daarna weer een eind zakken, richting woestijn.
Groetjes ook van Hans.
G'day,
Oda
Kuala Lumpur was echt een stad om nog even van garderobe te wisselen, dat wil zeggen voor twee euro per T-shirt heb ik maar een paar vieze oudjes vervangen. Toen Hans arriveerde moest hij wel even aan het klimaat wennen, vooral toen we na een uur in het park onder de muggenbulten zaten. De hagedisjes en kakkerlakken op de ontbijttafel waren geen probleem want verder was de Green Hut best schoon, alleen supergehorig. Dat was ook geen wonder als je bedenkt dat de muur meedeinde zodra de buren bewogen. We logeerden wel in een gezellige wijk met allerlei eettentjes, zodat we 's avonds op straat heerlijk Chinees, Vietnamees of Thais aten.
Overdag struinden we over de markt en door het BB Plaza, waar zoveel winkels in een gebouw gehuisvest waren dat we wel tien keer verdwaalden. Er zaten ook een aantal kappers dus liet ik daar mijn haren meteen knippen en wassen (in die volgorde), waarbij mijn hoofd minstens een half uur gemasseerd werd.
Hoe groot de stad was zagen we vanaf de KL Tower. Dat prachtige beeld wilden we na zonsondergang nog wel een keer zien op de Petronas Twin Towers maar overal (behalve bij de winkels) was het om 19.00 uur sluitingstijd en dan was het nog licht.
Toen we genoeg hadden van gebouwen namen we de bus naar een natuurgebied met bos, bergen en watervallen, waar wij niet opvielen tussen de apen. Van mijn lunch had ik echter weinig plezier want mijn boterham werd meteen ingepikt door een van die beestjes. Toen we bijna boven op een berg waren hoorde ik ineens een enorm gekraak. Ik dacht weer aan een aap en bukte automatisch waardoor ik een neerstortende tak van 10cm doorsnee ontweek. Hij raakte nog net met een zijtak mijn rug maar mijn hersens bleven intact.
De tijd vloog..... en wij ook, in acht uur naar de Gold Coast. Op het vliegveld kreeg ik bijna een boete omdat ik nog wat gedroogde vruchten in mijn rugzak had zitten, maar het bleef bij een waarschuwing.
Het was wel gek om plotseling in een land te zijn waar ik iedereen weer kon verstaan. Tenminste, als ze niet te snel praten want Australiërs kauwen op alle klinkers en slikken een hoop letters in. Heel grappig om aangesproken te worden met 'love' (ik) en 'mate' (Hans). Ook was het even omschakelen naar weer ander geld (de muntjes lopen al op, Thea), vooral omdat 20 cent hier zo groot is als een rijksdaalder terwijl een 2 dollarmunt net zo klein is als een kwartje. Nou ja, ieder land heeft zijn eigenaardigheden. Zo merkten we al vlug dat vliegen hier goedkoper is dan trein- of busreizen en omdat we zo snel mogelijk naar de Outback wilden, reden we een stukje met de bus en de trein langs de kust en bleven een dagje relaxen in Brisbane, een leuke stad met een rivier er dwars doorheen. Daar vandaan konden we de volgende dag per vliegtuig naar Darwin. Zo'n binnenlandse vlucht gaat echt soepel. Geen paspoortcontrole, geen formulieren invullen, per automaat inchecken, rugzak afgeven en instappen. Alleen vertrokken we bijna een uur te laat maar dat namen we voor lief.
Darwin was meer een uitgestrekt dorp dan een stad, met een gezellige, gemengde bevolking. Je zag er veel Oosterse mensen en Aboriginals. Ik weet niet of ze er ook allemaal woonden want een aantal liep op blote voeten door het centrum. Qua temperatuur kon dat makkelijk want zelfs 's nachts was het 30°C. We hoorden dat het tot nu toe ook veel te weinig geregend had. Wij vonden het dan ook vooral gaaf langs de kust. Op het strand zagen we honderden 'wandelende schelpen' of eigenlijk krabbetjes met allemaal verschillende verpakking. Komisch gezicht. En de zonsondergang was er natuurlijk grandioos.
Omdat we ook graag krokodillen wilden zien, maakten we een boottocht over de Adelaide River. Wat een indrukwekkende beesten, krokodillen! Er waren exemplaren bij van minimaal vijf meter en ze zwommen gewoon rond de boot. De waarschuwing om al je lichaamsdelen binnenboord te houden was wel op zijn plaats. Maar goed dat Sinterklaas hier niet aankwam!
Intussen hadden we besloten een tijdje een auto te huren aangezien de Ghan (trein van Noord naar Zuid) bijna nergens stopte. De bus idem dito. Een beetje te enthousiast gingen we met onze gele Hyundai Getzman de Stuart Highway op want toen we hadden gepicknickt en weer verder reden waren we plotseling weer in Darwin, ha ha. Even opnieuw proberen dus. Het was ook best vreemd, links rijden maar ook met links schakelen, richtingaanwijzer rechts en dergelijke. Maar daarna ging het prima. Al snel reden we dan ook door de Wetlands en inderdaad, daar ging het regenen. Later volgde het onweer. We hadden het idee dat het al Oudjaar was. Niet alleen waren er constant bliksemflitsen vanaf de grond tot boven je hoofd, maar de oorverdovende donderslagen echo-den een hele tijd na en de grond trilde helemaal. We stopten bij een open stukje tussen niet al te hoge bomen. Ik had echt nog nooit zo midden tussen de bliksem gezeten. Ineens sloeg hij op 15m afstand van ons in de boom. De top viel er af en er steeg een rookwolk op. We waren er even beduusd van. Toen het eindelijk over was en wij verder reden, zagen we twee keer een wild zwijn dood langs de kant liggen, maar die beesten waren geraakt bij het oversteken, denk ik. Misschien wel door de Road Trains die we hier regelmatig tegen kwamen. Van die grote trucks met vier lange trailers erachter. Toch zielig.
Langzamerhand zagen we meer rotsen en toen we in Hayes Creek ons tentje op zetten stonden we vlakbij zo'n begroeide berg. Het was een vogelrijk gebied en 's morgens werden we dan ook wakker van de vogels.... dachten we. Maar toen we gingen kijken hingen er duizenden vleermuizen in de bomen. Op de rotsen klimmen vond ik wel leuk maar we liepen maar niet onder die bomen door.
Verderop stopten we nog bij Pine Creek waar geen goud meer te vinden was maar wel een schitterend uitzichtpunt, en reden daarna naar Katherine. In dit dorp werden veel souvenirs (o.a. didgeridoos) van Aboriginals verkocht en zo te zien maakten ze de winst meteen op want in het centrum lagen, zaten of liepen deze types overal, straalbezopen. Verder was het een prachtig plaatsje maar wij gingen naar het Nitmiluk National Park om te slapen en een tocht te maken. Bij de Katherine River bleek echter dat de trails niet toegankelijk waren vanwege de extreme weersomstandigheden. Er lagen inderdaad overal geknakte bomen en takken, maar om te overnachten was het er geweldig want we werden begroet door een aantal kangoeroes. Ze huppelden wel weg toen we dichterbij kwamen maar in het donker bezochten ze ons weer bij de tent. En hier zaten wel ontzettend veel verschillende vogels, met bijbehorende geluiden, onder andere kleine en grote papegaaien met prachtige kleuren. Ik had wel een vriendje voor Mario (onze parkiet) mee willen nemen maar toen ik aan zo'n groene vogel vroeg of hij mee ging, kreeg ik als antwoord zoiets als 'denkhetnie'.
Uiteindelijk mochten we wel via een korte route de berg over en eerlijk gezegd vonden we twee uur klimmen en dalen over de rotsen in de snikhete zon ook prima. Maar de natuur was weer supermooi.
We zijn nu even terug in Katherine voor de boodschappen (toch nog huishoudelijke karweitjes, ha ha) en gaan daarna weer een eind zakken, richting woestijn.
Groetjes ook van Hans.
G'day,
Oda
-
09 December 2007 - 11:06
Thea:
Hoi Oda en Hans
Ben je daar weg uit de rimboe met vallende takken, wordt het nog gevaarlijker met dat onweer in Australie. Was wel eng zeker, goed dat je niet alleen was. Lekker rustige wegen heb je wel daar. Mooie fotos, moet je ons maar eens leren als je terug bent. Genieten maar samen in Australie.
groeten Thea -
09 December 2007 - 12:15
Hallo Oda En Hans:
Toch wel fijn dat wij jullie nu samen kunnen aanspreken dat Hans lekker bij jou is. Wat een leuk en gezellig verhaal en gweldige mooie foto,s.Ja jullie hebben daar nu hoog zomer dan is het wel lekker om in een tentje te vertoefen, toch? Voor de verdere reis heel veel plezier en geniet er samen van doei!!!!!!! -
09 December 2007 - 12:37
Marijcke:
Hallo Oda en Hans, Leuk verhaal en mooie foto's.
Is nu wel erg stil in de straat. Ik wens jullie gezellige Kerstdagen en tot dan dan.
Groetend,
Marijcke -
09 December 2007 - 14:49
Jopke:
Fijne kerstdagen samen met Hans. Het Nieuwe jaar stappen jullie eerder in dan wij hier.
Genieten en hartelijke groet. -
09 December 2007 - 16:32
Annette:
Hallo maar weer allebei, fijn dat jullie weer samen zijn en nu genieten met elkaar, ook fijn om samen te zijn met kerst en oud en nieuw. Ik vind wel dat je al erg lang weg bent hoor, is wel weer eens tijd om te shoppen. Maar goed dan heb je ook waanzinnig veel te vertellen. Heel veel plezier en kijk goed uit. Liefs Annette en Ben -
09 December 2007 - 20:12
Dory:
Hoi Oda en Hans,
De foto van jullie in het restaurant vinden wij heel leuk en zo fijn om te zien dat jullie samen verder gaan. De foto's, het verhaal en alles erbij voorstellend, kan ik alleen maar tot de conclusie komen dat het geweldig daar is.
Dikke kus
Willem en Dory -
09 December 2007 - 22:11
Dora:
Fijn om weer iets van jullie te horen en de mooie foto's te bekijken. Ik kijk daar elke keer weer naar uit en ben blij dat het jullie zo goed gaat. Maak er samen een geweldige tijd van en geniet. -
10 December 2007 - 12:37
Bram En Carina:
Er is weer het nodige gebeurd lezen we wel... Die krokodillen zien er wel cool uit (van een afstandje dan) maar jij ook pa met die hoed, een echte 'mate'. Pas op met links rijden en voor bliksem, apen en al het andere en heel veel succes en plezier met jullie tocht naar het zuiden!! Byebye -
10 December 2007 - 14:03
Kees:
Wat een belevenissen weer, steeds weer leuk om jullie verhalen te lezen.
Deze keer vieren jullie straks Kerst in de zon, ook weer zoiets aparts.
Ik wens jullie alvast fijne feestdagen en een knallende jaarwisseling.
Groetjes van
Kees -
10 December 2007 - 15:06
Nick:
Mooi dat het goed gaat bij de Ossies! Zijn ze Guus al vergeten, of is hij daar ook een onderwerp waar graag een praatje over gemaakt wordt? Maak er een super tijd van en...
Surfs up DUDE!
Greetings! -
10 December 2007 - 19:54
Jeannette:
Ha Oda en Hans, dat is weer eens wat anders, kamperen in december en dan met zo'n lekkere temperatuur. Heerlijk genieten. Straks Kerst, Oud en Nieuw vieren in een tentje. Super!!!!! De foto's zien er zoals vanouds leuk uit. En wat leuke verhalen scfrijf je toch, Oda.
Nog veel plezier en groetjes Jeannette en Henk -
11 December 2007 - 15:16
Liesbeth:
hallo levensgenieters!!
het zwerversbloed kruipt weer he....
oda moet wel wat frietjes eten met vette mayo als ze terug komt!!we wensen jullie nog een prachtige jurney.blijf vertellen dan kunnen we allemaal toch wat meegenieten.doe voorzichtig he aanstaande granny's. -
11 December 2007 - 22:28
Jorine:
Hai folks!
Super om weer een van jullie avonturen te lezen! Spannend zo'n tocht met de auto en het tentje door de outback!
Toi toi toi! Howdy partner! Bye bye -
12 December 2007 - 09:14
Henriette:
Hai Oda en Hans,
Wat fantastisch dat jullie nu samen op avontuur zijn. Zie dat er ook in Australie genoeg te beleven valt. Een fijne kerst en Oud en Nieuw samen.
-
13 December 2007 - 15:19
Tonny:
Minder gevaarlijk met Hans erbij denk je, maar het wordt alleen maar gevaarlijker met al die krokodillen en dat onweer. Maar wel een bijzonder verhaal. Hier is het zeer donker weer en erg koud. Gelukkig blijft onze krokodil gewoon rustig in de vijver liggen. De kerstboom staat weer, en de nodige versieringen zijn ook weer opgehangen. Ik ga morgen weer gewoon werken (ha,ha) Geniet er maar lekker van.
De groetjes van ons allemaal!!!! -
16 December 2007 - 00:19
Carolien:
Beste mensen,
Niet verwacht een berichtje te krijgen van de buren van 1420. We zijn op bezoek bij Dory en Will en hebben de hele buurt doorgesproken. Als eerst hebben we natuurlijk gehad over onze begrafenisondernmer Evertjan. De zaken lopen niet zo voorspoedig, dus we hebben onder het genot van een borrel alternatieve werkzaamheden voor hem bedacht.
De moeder van Lia Peters is vorige week overleden. Marcel (van Gerdie) wordt eind december 50 en ze geven een groot feest in het zwaantje. De hele buurt is uitgenodigd. Maar het feest zal vast niet zo gezellig zijn zonder jullie. Het huis van Dorris en Pim staat nog steeds leeg, dus we hebben nog steeds geen buren. De sfeer in de wijk is goed. Iedereen is bezig met kerstbomen, kerstlampjes en andere gezellige kerstkneuterigheden. Het is op dit moment 1 uur 's nachts en we zitten gezellig bij Dory en Will een biertje te drinken. Maar we maken het niet te laat.
Heel veel plezier ver weg en het ga jullie goed. Groetjes van Carolien (en Michel) Dory en Will. -
18 December 2007 - 21:12
Annemarie:
hoi Oda en Hans
ik lees je, nu jullie, reisverhalen steeds met veel plezier,fijn dat jullie alle leuke en spannende avonturen nu samen kunnen beleven. We wensen jullie alvast hele fijne feestdagen; zal wel vreemd zijn zo ver weg en in de warmte terwijl het hier inmiddels bijna schaatsweer is.
Geniet van Australie, veel groetjes Joop en Annemarie -
20 December 2007 - 19:35
José:
Hallo Oda en Hans
Leuk van jullie samen wat te horen.
Dan zijn die maanden toch eigenlijk wel heel snel gegaan zo acheraf gezien.
Ik hoop dat jullie het samen erg leuk hebben en ik wens jullie hele fijne Kerstdagen en Jaarwisseling toe. Tot schrijfs weer en tot volgend jaar.
Groetjes José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
