Na 69 dagen de lucht in.....

Hé iedereen,

Geweldig dat jullie nog steeds zin hebben het verslag te lezen. Bedankt weer voor de reacties!

China verlaten was toch een beetje jammer maar we zaten eerst nog een paar dagen in de trein. Van Xi'an naar Guangzhou verdwenen de laatste herfstkleuren en werd de omgeving helemaal groen. Daar moesten we naar een ander station om met een luxe trein na enkele uren in Hong Kong te belanden. Nou, dat was wel even een andere wereld, plotseling midden tussen de wolkenkrabbers. Heel imposant, het leek wel New York. Het lijkt me wel raar als je er wooont want om de zon te zien moet je recht omhoog kijken. Maar de skyline was echt geweldig, vooral in het donker als al die kolossale bouwwerken om de hele baai verlicht waren met felle kleuren reclame. Het leek op kerstverlichting maar dan tien keer zoveel. Je had er iedere avond ook een lasershow. Vanaf talloze gebouwen rond het water flikkerde en knipperde alles en de gekleurde laserstralen spoten vanaf de torens over en weer. Met de veerboot kon je naar elk eiland dus we hebben het van twee kanten bekeken. Heel spectaculair, ook zonder laserstralen. Ik voelde me net Alice in Wonderland. We zijn ook naar The Peak geweest. Daar zag je alles nog eens vanaf de berg. Dat leverde ook weer schitterende vergezichten op.
Het was wel wennen aan de drukte in Kowloon. Overal winkels, immens grote shoppingmalls, boetiekjes, markten, merkwinkels, enz. En dan al die lichten, vooral rood en groen. Zoveel reclame in een straat dat je door de bomen het bos niet meer zag. We vonden het wel gezellig, vooral 's avonds want we hadden maar een minikamer en buiten was het bruisend tot in de late uurtjes. Toch werden we na een paar dagen onrustig omdat we niet gewend waren op één plek te blijven. Bovendien misten we de natuur, dus namen we ergens de metro naar Nan Lian Garden. Het park was heel mooi maar veel te steriel. Bovendien hadden we een nieuw T-shirt gekocht en voelden onszelf ook te schoon. We gingen per dubbeldekkerbus terug en zaten boven, voorin zodat we een aardige indruk van de stad kregen, dus ook van de minder mooie, sombere, superhoge flats. Toen we met de ferry een dagje naar Lantau Island gingen, kwamen we weer op dreef. Varen langs de haven en een aantal eilandjes en aan land in een groene omgeving. Boven op een berg zat een 23m hoog, bronzen Boeddhabeeld en je kon er lekker een eind lopen. Heerlijk, hoewel ik liever een kaal landschap zie. Maar de afwisseling was leuk.
We probeerden alle voertuigen uit. Zo gingen we met het korte dubbeldekkertrammetje naar het andere eind van Hong Kong Island en namen daar weer een bus over de berg naar Stanley Market. Daar liepen een heleboel buitenlanders te shoppen, maar we kwamen uit bij het water zodat we lekker op wat kale rotsen konden zitten.
Meestal waren we niet vroeg terug in het centrum maar het was er altijd druk en je zag er veel Europeanen. Veel mensen spreken hier dan ook Engels (behalve de eigenaresse van onze kamer, ha ha) en bijna alles is ook in het Engels aangegeven. Toch waren de zijstraatjes niet allemaal even fris want toen we een keer 's avonds laat uit een internetcafé kwamen, moesten we door een donker gangetje, waar ratten liepen, terug.
Eigenlijk waren we liever verder gegaan maar onze treinreis samen liep ten einde en vliegen is vanuit Hong Kong wel makkelijk. Maar de stad werd ons een beetje teveel van alles: te vol, te druk, te hoog, te warm, te luxe. Daarom wilden we met de metro plus bus naar de New Territories. Het metrosysteem werkte perfect, alleen konden we de ingang maar niet vinden. Na een uur lopen en vragen hadden we eindelijk een MTR-station. De bus naar Sha Tin, die we daarna namen, was geen probleem. Daar stond volgens het boekje een van de mooiste bezienswaardigheden van Hong Kong, namelijk de Temple of the Ten Thousand Buddhas, maar we vonden er geen bal aan. Dan maar een bus naar de kust, dachten wij. Zo kwamen we uit in Sai Kung. Dat bleek tot onze verrassing een leuk vissersdorp te zijn. Je kon de vis zó van de bootjes kopen. Het uitzicht was er prachtig, overal eilandjes in de buurt en je kon er heerlijk op een terrasje zitten (zijn hier verder bijna niet). Ook was er een soort rotsstrand aangelegd waar we nog een tijd doorbrachten voor we terugkeerden naar Kowloon, waar de metro stopte..... drie meter voor onze flat! Bleken we al dagen langs dit station te lopen, ha ha. Maar de kust beviel zo goed dat we er een dagje strand aanplakten bij Deep Water Bay, waar het 28°C was, om nog even te relaxen en te proosten op onze fantastische reis.
Morgen gaan we, na al die duizenden kilometers per trein en bus, de lucht in. Hier scheiden onze wegen want Els vliegt naar Schiphol en ik naar Singapore.

So long,
Oda